Loading...

SPICE GIRLS

THE SPICE GIRLS

Spice Girls to brytyjski, popowy girl band, który powstał w 1994 r. Zespół tworzą Melanie Brown (Scary Spice), Melanie Chisholm (Sporty Spice), Emma Bunton (Baby Spice), Geri Halliwell (Ginger Spice) oraz Victoria Beckham, wcześniej Adams (Posh Spice). Podpisały kontrakt z Virgin Records i w 1996 wydały debiutancki singiel 'Wannabe', który był numerem jeden w 37 państwach i zyskały tytuł globalnego fenomenu. Ich debiutancki album Spice sprzedał się w ponad 30 milionach kopii na całym świecie, stając się tym samym najlepiej sprzedającym się albumem nagranym przez kobiecy zespół w historii. Ich następny album Spiceworld sprzedał się w ponad 20 milionach kopii. Spice Girls sprzedały ponad 85 milionów nagrań na całym świecie, zostając najlepiej sprzedającym się zespołem kobiecym i jednym z najlepiej sprzedających się popowych zespołów wszech czasów oraz największym brytyjskim fenomenem muzyki pop od czasu Beatlemani.

POCZĄTEK HISTORII

W połowie lat 90 Bob Herbert, Chris Herbert i Lindsey Casbon zdecydowali się stworzyć girl band, który mógłby konkurować z dominującymi w muzyce pop boy bandami. W lutym 1994 roku Heart Management zamieścił ogłoszenie w gazecie The Stage o tym, że poszukiwane są dziewczyny w wieku 18 - 23 lata i umiejętnościami wokalno/tanecznymi. Zgłosiło się około 400 kobiet, które podzielono w grupy 10 osobowe i tańczyły do piosenki Stay Eternal. Potem każda z nich śpiewała solo piosenkę, którą wybrała. Victoria Adams śpiewała Mein Herr, Melanie Brown wykonała Greatest Love of All, Melanie Chisholm i'm so Excited i Michelle Stephenson Don't Be a Stranger. Po przesłuchaniach dziewczyny wróciły do domu i czekały na rezultaty. Geri Halliwellwidziała ogłoszenie, ale pojechała na narty do Hiszpanii, gdzie dostała poparzenia słonecznego twarz i nie pojawiła się na przesłuchaniu.

W kwietniu 1994 dziewczyny zostały zaproszone na dalsze przesłuchania. Wybrano Suzanne Tinker (która nie pojawiła się), Melanie Laccohee, Lianne Morgan, Tracey Shield, Michelle Stephenson, Brown, Chisholm (która się nie pojawiła), victorię Adams i kilka innych. Geri zobaczyła ogłoszenie dopiero po dwóch miesiącach, jednak postanowiła zadzwonić. Kierownictwo pozwoliło dołączyć jako jednej z 12. Najpierw dziewczyny miały małe solowe wywiady, podczas którego Halliwell zaśpiewała I Wanna Be a Nightclub Queen. Po wywiadach zostały podzielone na trzy grupy po cztery dziewczyny i tworzyły układ do piosenki Just a Step from Heaven Eternal. W jednej z grup znalazły się: Adams, Brown, Stephenson i Morgan. Po tańcu dołączyła Halliwell i pokazała swój układ. Potem ponownie śpiewanie piosenek solo. Po przesłuchania dziewczyny znowu wróciły do domów i czekały kilka tygodni na werdykt. Chisholm przeszła pierwsze przesłuchanie, a opuściła drugie ponieważ miała problemy z migdałkami. Jej matka zadzwoniła z zapytaniem o kolejną szansę, a kierownictwo powiedziało jej, że wybrało 10 kobiet, w tym Chisholm. Chisholm zastąpiła Morgan, która została odrzucona ponieważ wyglądała zbyt staro w stosunku do pozostałych dziewczyn. Po kolejnym przesłuchaniu dokonano w końcu wyboru. Po tym dziewczyny spędziły tydzień w domu gościnnym w Surrey. Pierwszego popołudnia udały się do Trinity Studios by uczyć się piosenki "Take Me Away". Przez cały tydzień miały treningi. Po tym czasie mialy występ dla Murphy. Grupę nazwano Touch, a dziewczyny zamieszkały w domku w Maidenhead. Wiosnę i lato spędziły na próbach w domku w Boyn Hill Road. Chisholm i Brown miały wspólny pokój, Adams i Stephenson dzieliły drugi pokój, a Geri miała mały pokój dla siebie.

Podczas dwóch pierwszych miesięcy grupa pracowało nad demo i różnymi układami tanecznymi. Wkrótce okazało się że Stephenson nie czuje i nie wierzy tak samo jak reszta grupy, więc postanowiono ją zwolnić. Stephenson utrzymuje, że sama podjęła decyzję o odejściu z powodu choroby matki. Adams potem temu zaprzeczyła mówiąc, że nie była chętna do robienia tego co robię reszta grupy. Bracia Herberts zaczęli szukać zastępstwa i najpierw poprosili Abigail Kis, która śpiewała soulowe piosenki, ale zdecydowała się nie dołączyć do zespołu ponieważ była zbyt młoda i nie chciała mieć problemów z chłopakiem. Następnie Pepi Lemer, trener głosu, zaproponowała 18 letnią wówczas Emmę Bunton. Herberts byli pod wrażeniem Bunton i zaprosili ją w lipcu 1994 roku by poznała zespół, który przywitał ją z otwartymi ramionami. Podczas lata i jesieni zespół kontynuowała próby i napisały pierwszą wspólną piosenkę. Po kilku miesiącach zespół zmienił nazwę na Spice.

LATA 1996 - 1997

7 lipca 1996 Spice Girls wydały w Anglii debiutancki singiel Wannabe. Po emisji teledysku zespół miał swój pierwszy występ w telewizyjnej audycji LWT Surprise Surprise. Pierwszy wywiad był dla magazyny Music Week. Piosenka weszła na listy z pozycji 3, następnych tygodniach została numerem 1 i została tam przez 7 tygodni. Piosenka została światowym hitem, gdzie numerem jeden była w 37 państwach.

Następnie w październiku wydany został singiel Say You'll Be There, a w grudniu 2 Become 1, który został świątecznym numerem jeden i w pierwszym tygodniu sprzedał się w ilości 430.000 kopii, stając się najszybciej sprzedającym singlem roku. Te dwa single wyniosły zespół na szczyty list przebojów w 53 państwach i umocniły pozycję zespołu jako największego wydarzenia pop na świecie. W listopadzie 1996 album Spice został wydany w Europie. Sukces był porównywalny do Beatlemani. W samej Anglii sprzedano ponad 3 miliony kopii.

W tym samym czasie zespół zaczął milionowe kontrakty w Pepsi, Walkers, Impulse, Cadbury's czy Polaroidem. Końcówka roku 1996 i rok 1997 to pasmo sukcesów i licznych nagród: między innymi 3 statuetki na Smash Hits w London Arena i nagrody na Brit Awards oraz słynny występ, na który Geri ubrała sukienkę z flagą Brytanii.

LATA 1997 - 1998

W pażdzierniku 1997 został wydany pierwszy singiel z drugiego album Spice Girls Spiceworld, Spice Up Your Life. Miesiąc później po raz pierwszy dziewczyny wystąpiły na ważnym koncercie w Turcji. Potem podróżowały do Południowej Afryki by spotkać się z Nelsonem Mandela, który powiedział, że są jego "bohaterkami". W listopadzie zostaje wydany drugi album Spiceworld. Album stał się światowym bestsellerem. Zebrał dobre recenzję, w Europie, Kanadzie i USA sprzedano ponad 10 milionów kopii oraz 20 milionów na całym świecie.

W listopadzie 1997 zespół rozstaje się z dotychczasowym managerem Simonem Fuller. Pisano o tym w prasach. Wielu komentowało, że Fuller sterował grupą, a w tym momencie zespół stracił impet i prawidłowy kierunek. W grudniu 1997 został wydany drugi singiel z płyty Spiceworld, Too Much. Stał się drugim świątecznym singlem numer jeden. Początek 1998 roku przyniósł kilka nagród: 3 podczas American Music Awards i specjalną nagrodę podczas BRIT Awards. W lutym 1998 wydano kolejny singiel Stop, który jako pierwszy nie został numerem jeden w Anglii.

W pierwsza połowa roku 1998 to liczne koncerty w Europie. 31 maja 1998 Halliwell ogłasza, że odchodzi z zespołu. Przyczyną miały być różnice pomiędzy dziewczynami, poza tym była chora i potrzebowała przerwy. Odejście Geri zszokowało fanów, zwłaszcza że pojawiły się plotki o nieporozumieniach z Mel B, a decyzja Halliwell podsyciło je.

W czwórkę dziewczyny kontynuowały trasę koncertowa po Północnej Ameryce. Zostaje wydany ostatni singiel z płyty Spiceworld, Viva Forever. Wideo zostało zrobione jeszcze przed odejściem Geri, jednak jest ono w wersji animowanej, ponieważ nie było czasu na nagranie zwykłego teledysku.

LATA 1998 - 2000: DEFINITYWNY KONIEC

Na święta Bożego Narodzenia w 1998 wydany został singiel Goodbye. Piosenka była pożegnaniem dla Geri Halliwell i stała się trzecim świątecznym numerem jeden. Pod koniec 1998, Brown i Adams ogłaszają, że obie są w ciążach.

Zespół wrócił do studia nagraniowego w sierpniu 1999 po ośmiu miesiącach przerwy i zaczęły nagrywać nowy, trzeci i ostatni album. W grudniu 1999 zorganizowały trasę tylko po Anglii zatytułowaną Christmas in Spiceworld podczas którego zaprezentowały piosenki z nadchodzącego albumu. Kolejny występ miał miejsce w 2000 roku podczas BRIT Awards, podczas którego dostały nagrodę za całokształt dokonań. Pomimo tego, że obecna była również Halliwell nie dołączyła ona do zespołu. W listopadzie 2000 grupa wydaje album Forever, który został chłodno przyjęty przez krytyków.

Z ostatniego albumu wydano dwa single Holler i . Żaden z nich nie został numerem jeden. 16 listopada 2000 wystąpiły podczas MTV Europe Music Awards i to był ostatni z ich ważniejszych występów w tym roku. W grudniu 2000 grupa nieoficjalnie ogłosiła zawieszenie działalności i z powodu skupienia się na solowych karierach członkiń.

LATA 2007 - 2008: POWRÓT SPICE GIRLS

28 czerwca 2007 zorganizowano konferencję prasową w O2 Arena i poinformowano o powrocie zespołu. Potem zespół potwierdził trasę koncertową, która miała się rozpocząć 2 grudnia 2007 w Vancouver. Z tej okazji nakręcono dokument pod tytułem Spice Girls: Giving You Everything. Bilety na pierwszy koncert w Londynie sprzedały się w 38 sekund. Zostały również ogłoszone daty występów w Chicago, Detroit i Bostonie oraz Nowym Jorku.

Grupa powróciła singlem Headlines (Friendship Never Ends) wydanym 5 listopada 2007. Pierwszym publicznym występem scenicznym Spice Girls miało miejsce podczas Victoria's Secret Fashion Show, kolejny występ odbył się dla BBC Children in Need.

LATA 2010 - 2012: MUSICAL I OLIMPIADA

W 2010 zespół został nominowany do BRIT Awards w nowej kategorii 'Najlepszy występ ostatnich 30 lat' i wygrał. Spice Girls wraz z Simonem Fuller, Judy Craymer i Jennifer Saunders stworzyły musical Viva Forever!. Dziewczyny w nim nie występowały, miały wpływ na wybór obsady i na historię.

Dwa lata później w lipcu 2012 zespół powrócił na konferencję prasową promującą musical Viva Forever!. W sierpniu 2012 po wielu spekulacjach ze strony prasy i publiczności, zespół wystąpił podczas ceremonii zamykającej letnią Olimpiadę w Londynie. W grudniu 2012 odbyła się premiera musicalu na West Endzie.


DYSKOGRAFIA KSIĄŻKI REKLAMY GADŻETY SPICE GIRLS Z ZNANYMI OSOBAMI GIRL BANDY W INNYCH KRAJACH

1 komentarz:

Anonimowy pisze...

Apropo płyty "Forever". Przecież płytę Forever promował podwójny singiel "Holler/Let Love Lead The Way", który był numerem 1 na jednej z najważniejszych list w UK :)